Πάλαιρος, η γραφική παραθαλάσσια κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας

Η Πάλαιρος είναι μια πανέμορφη παραθαλάσσια πόλη, απέναντι στη Λευκάδα με θέα προς τη Μαδουρή, τον Σκορπιό και το Μεγανήσι. Συνδυάζει αρμονικά τα παραδοσιακά στοιχεία και τις περιηγήσεις στην γύρω περιοχή. Έχει υπέροχο κλίμα και είναι ευχάριστος τόπος για ένα ήρεμο Σαββατοκύριακο όλες τις εποχές του έτους, αλλά και για πολυήμερες καλοκαιρινές διακοπές.

 

- Τί να δούμε;

Κοντά στην Πάλαιρο, βρίσκονται:

Λευκάδα

* η Λευκάδα, περίπου 30' διαδρομή. Για τον γύρο της Λευκάδας χρειαζόμαστε 2 ώρες περίπου και είναι μόλις 30΄από την Πάλαιρο (χρήση κινητής γέφυρας χωρίς χρέωση).

* η Βόνιτσα, περίπου 20' διαδρομή. Είναι γραφική παραθαλάσσια πόλη, φημισμένη για το κάστρο της

* η Πρέβεζα, μόλις 30΄από την Πάλαιρο

* Καθώς επίσης η Πάργα και τα Σύβοτα

Βόνυτσα

- Πώς να πάμε;

Πρόσβαση στην Πάλαιρο έχετε μέσω της διαδρομής

Μεσολόγγι, Αιτωλικό, Αστακός, Πάλαιρος

(διάρκεια 1ώρα - 100klm)

Μια δεύτερη εναλλακτική οδική πρόσβαση είναι

μέσω της διαδρομής Αγρίνιο, Αμφιλοχία, Βόνιτσα, Πάλαιρος (100klm)

Μύτικας

Επίσης εκτελούνται

τακτικά δρομολόγια του ΚΤΕΛ

Αθηνών - Βόνιτσα (Πάλαιρος),

καθώς και μέσω της διαδρομής

Άκτιο, Βόνιτσα, Πάλαιρος.

 

 

 

 

Το αεροδρόμιο

του Ακτίου

απέχει μόλις 25klm




  Συμβουλές:

Αν έρχεστε από Αθήνα με το αυτοκίνητο κατευθύνεστε για Πελοπόνησσο, περνώντας την Κορινθία-Κιάτο- Αίγιο και σε 2 ώρες (περίπου) φθάνετε στο Ριο. Περνάτε την γέφυρα Χ. Τρικούπη (Ρίου-Αντιρίου) ή εναλλακτικά χρησιμοποιείτε το ferry boat και συνεχίζετε την εθνική οδό για Αγρίνιο-Αμφιλοχία-Βόνυτσα-Πάλαιρο. Ποιό σύντομη (κατά μισή ώρα περίπου) και ειδυλλιακή  είναι η διαδρομή από Μεσολόγγι-Αιτωλικό-Αστακό- Μύτικα -Πάλαιρο.







ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ

Πρόκειται για ένα "ειδικό" αλεξίπτωτο, με το οποίο μπορεί κανείς να απογειωθεί από μια πλαγιά ανεξάρτητα από το ύψος της (όταν βέβαια το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες) και δεν απαιτεί κανενός είδους μηχανή. H απογείωση γίνεται από το έδαφος, με το χειριστή να τρέχει σε μια πλαγιά και να αποκολλάται από αυτήν. Η πτήση γίνεται με τη βοήθεια της βαρύτητας, του αέρα και του ανθρώπου που το χειρίζεται. Καθώς δεν είναι πτητική συσκευή, από τη στιγμή της απογείωσης και μετά, το parapente είναι φυσικό να χάνει ύψος λόγω της βαρύτητας. Ομως λόγω σχήματος και κατασκευής (σαν αεροπορική πτέρυγα), δημιουργεί άνωση και ταξιδεύει προς τα εμπρός, ενώ ταυτόχρονα χάνει ύψος.
O λόγος καθόδου (πόσα δηλαδή μέτρα ύψους χάνει ανά λεπτό) διαφέρει ανάλογα με την κατηγορία, την κατασκευή, τις καιρικές συνθήκες και την εμπειρία αυτού που το χειρίζεται. Είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται τον άνεμο και τα ρεύματα με στόχο να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στον αέρα. Με αυτόν τον τρόπο η πτήση μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά έως και αρκετές ώρες, αναλόγως τις συνθήκες και τη διάθεση. Το parapente ζυγίζει από 10 μέχρι 15 κιλά, μαζεύεται εύκολα σε λίγα λεπτά από ένα άτομο, και μπαίνει σε ένα σάκο που μεταφέρεται στην πλάτη.
Είτε ερασιτεχνικά, είτε για πρωταθλητισμό οι θέσεις για πτήσεις με Αλεξίπτωτο Πλαγιάς είναι πολλές σε όλη την Ελλάδα. Πληροφορίες για αεροαθλητικούς συλλόγους

Αλκυονίδες μέρες στη Μ. Μαντίνεια

ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΔΡΟΜΗΣ στη Μ. ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ, Μεσσηνίας

Κάτι τέτοιες αλκυονίδες μέρες, έρχονται στο μυαλό μου οι αναμνήσεις από τις σχολικές εκδρομές, που κάναμε σαν ήμασταν παιδιά στο 1θέσιο Δημοτικό σχολείο της Μ. Μαντίνειας. Ο δάσκαλός μας, Δούκας όνομα και πράμα, μας έπαιρνε καμιά 30ριά παιδιά, όλα και όλα, και μας συριάναγε. Γέμιζε ο τόπος γέλια και χαρές, που στο πέρασμά μας σηκώνανε όλο το χωριό στον αέρα!

–Ε! ο δάσκαλος πήγε τα παιδιά εκδρομή σήμερα!

Ήταν μερακλής, αν και μας ξεποδάριαζε λίγο, αλλά στο τέλος φτάναμε στην πολυπόθητη παραλία των γειτονικών χωριών στο Ακρογιάλι ή την Παλιόχωρα. Εκεί μας άφηνε να τρέχουμε, να παίζουμε και να τραγουδάμε. Αυτός έβρισκε έναν καφενέ και σαν βιγλάτορας μας παρακολουθούσε. Άλλοτε μας πήγαινε σε καταπράσινους αγρούς με λογής αγριολούλουδα και μυγδαλιές. Οι φωνές μας τίναζαν τα άνθη τους στο χώμα και μεις σκαρφαλώναμε όσο πιο ψηλά μπορούσαμε σε δέντρα…. Θυμάσαι…. Χριστίνα, Σταύρο, Γιώτα, Γιώργο, Κατίνα, Γιάννη, Σταθία…. Θυμάστε;